Co to jest dysleksja?

Dysleksja rozwojowa to specyficzne trudności w czytaniu, pisaniu, liczeniu ujawniające się od początku nauki szkolnej u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym (poziom inteligencji
w normie lub powyżej), a uwarunkowane wadliwym funkcjonowaniem układu nerwowego.

Pojęcie dysleksja określają wyrazy w języku greckim i łacińskim: dys to brak czegoś, pewna trudność, lego znaczy czytam – dosłownie więc problemy w czytaniu.

Inną postacią specyficznych trudności jest dysgrafia objawiająca się niskim poziomem graficznym pisma (brzydkie pismo) i dysortografia rozumiana jako trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (błędy ortograficzne, gramatyczne).

W większości przypadków zaburzenia te występują jednocześnie, dlatego dla zasygnalizowania specyficznych trudności w uczeniu używa się terminu dysleksja lub mówi się o dziecku dyslektycznym.

Jak objawia się dysleksja?

Pierwsze symptomy możemy zaobserwować już w wieku przedszkolnym. Dziecko ryzyka dysleksji niechętnie rysuje, nie lubi układanek, budowli z klocków. Mówi niewyraźnie, popełnia błędy gramatyczne, ma trudności z zapamiętywaniem wierszyków, rymowanek, piosenek. Obserwuje się brak koordynacji ruchowej widoczny podczas jedzenia, ubierania się, zabaw sportowych, a także słabą orientację w schemacie własnego ciała (mylenie strony lewej
z prawą, mylenie pojęć: nad, przed, za, pod). Częstymi objawami są również nadpobudliwość i nadruchliwość, jak również słaba, krótkotrwała koncentracja podczas zabawy.

Im wcześniej rozpoznamy problem i otoczymy dziecko opieką, tym skuteczniejsza będzie nasza pomoc w pokonaniu trudności.

Niestety, najczęściej dysleksja rozwojowa rozpoznawana jest dopiero w szkole, kiedy to trudności w nauce ujawniają się w całej pełni.

Jak pomóc dziecku z problemami w czytaniu i pisaniu?

Każde dziecko, u którego podejrzewamy dysleksję, powinno zostać zbadane w poradni psychologiczno-pedagogicznej, a następnie skierowane na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne (terapii pedagogicznej).

Wskazówki do pracy dziecka z dysleksją

v  Zadania należy wykonywać w tym samym miejscu i (najlepiej) o tej samej porze,

v  należy pozwolić dziecku odpocząć przed przystąpieniem do ćwiczeń,

v  miejsce do pracy powinno być uprzątnięte,

v  trzeba zadbać o ciszę,

v  mózg wymaga rozgrzewki, czyli ćwiczeń wstępnych (najlepiej w formie zabawy),

v  w pracy warto wykorzystywać skojarzenia,

v  podczas ćwiczeń w czytaniu nie należy przyjmować zbyt wygodnej pozycji, bo to rozleniwia,

v  należy wyposażyć się w odpowiednie pomoce do ćwiczeń.

Ćwiczenia w czytaniu

• Oprzeć naukę czytania na interesującym tekście.
• Czytać z dzieckiem na zmianę.
• Czytać książki z dużym drukiem i kolorowymi obrazkami.
• Nie ponaglać dziecka.
• Sprawdzać rozumienie tekstu.

Ćwiczenia w pisaniu

• Zezwolić na pisanie ołówkiem.
• Wskazać błędy i mobilizować do samokontroli.
• Utrwalać zasady pisowni.
• Prace domowe odrabiać w brudnopisie. Po sprawdzeniu i omówieniu błędów przepisywać do zeszytu.                                               
• Dzieci leworęczne - nie przestawiać na rękę prawą.

Czego nie robić?

v  nie tłumaczyć trudności dziecka wyłącznie lenistwem,

v  nie porównywać z rówieśnikami lub rodzeństwem,

v  nie liczyć na natychmiastowe efekty,

v  nie krytykować i nie ośmieszać,

v  nie usprawiedliwiać niechęci do wykonywania ćwiczeń,

v  nie odrabiać za dziecko prac domowych,

v  nie poprawiać błędów w pracach pisemnych (dziecko powinno się nauczyć pracować ze słownikiem ortograficznym).