Co to jest dysleksja?
Dysleksja rozwojowa to specyficzne trudności w czytaniu, pisaniu, liczeniu ujawniające się od początku nauki szkolnej u dzieci o prawidłowym rozwoju umysłowym (poziom inteligencji
w normie lub powyżej), a uwarunkowane wadliwym funkcjonowaniem układu nerwowego.
Pojęcie dysleksja określają wyrazy w języku greckim i łacińskim: dys to brak czegoś, pewna trudność, lego znaczy czytam – dosłownie więc problemy w czytaniu.
Inną postacią specyficznych trudności jest dysgrafia objawiająca się niskim poziomem graficznym pisma (brzydkie pismo) i dysortografia rozumiana jako trudności w opanowaniu poprawnej pisowni (błędy ortograficzne, gramatyczne).
W większości przypadków zaburzenia te występują jednocześnie, dlatego dla zasygnalizowania specyficznych trudności w uczeniu używa się terminu dysleksja lub mówi się o dziecku dyslektycznym.
Jak objawia się dysleksja?
Pierwsze symptomy możemy zaobserwować już w wieku przedszkolnym. Dziecko ryzyka dysleksji niechętnie rysuje, nie lubi układanek, budowli z klocków. Mówi niewyraźnie, popełnia błędy gramatyczne, ma trudności z zapamiętywaniem wierszyków, rymowanek, piosenek. Obserwuje się brak koordynacji ruchowej widoczny podczas jedzenia, ubierania się, zabaw sportowych, a także słabą orientację w schemacie własnego ciała (mylenie strony lewej
z prawą, mylenie pojęć: nad, przed, za, pod). Częstymi objawami są również nadpobudliwość i nadruchliwość, jak również słaba, krótkotrwała koncentracja podczas zabawy.
Im wcześniej rozpoznamy problem i otoczymy dziecko opieką, tym skuteczniejsza będzie nasza pomoc w pokonaniu trudności.
Niestety, najczęściej dysleksja rozwojowa rozpoznawana jest dopiero w szkole, kiedy to trudności w nauce ujawniają się w całej pełni.
Jak pomóc dziecku z problemami w czytaniu i pisaniu?
Każde dziecko, u którego podejrzewamy dysleksję, powinno zostać zbadane w poradni psychologiczno-pedagogicznej, a następnie skierowane na zajęcia korekcyjno-kompensacyjne (terapii pedagogicznej).
Wskazówki do pracy dziecka z dysleksją
v Zadania należy wykonywać w tym samym miejscu i (najlepiej) o tej samej porze,
v należy pozwolić dziecku odpocząć przed przystąpieniem do ćwiczeń,
v miejsce do pracy powinno być uprzątnięte,
v trzeba zadbać o ciszę,
v mózg wymaga rozgrzewki, czyli ćwiczeń wstępnych (najlepiej w formie zabawy),
v w pracy warto wykorzystywać skojarzenia,
v podczas ćwiczeń w czytaniu nie należy przyjmować zbyt wygodnej pozycji, bo to rozleniwia,
v należy wyposażyć się w odpowiednie pomoce do ćwiczeń.
Ćwiczenia w czytaniu
Ćwiczenia w pisaniu
Czego nie robić?
v nie tłumaczyć trudności dziecka wyłącznie lenistwem,
v nie porównywać z rówieśnikami lub rodzeństwem,
v nie liczyć na natychmiastowe efekty,
v nie krytykować i nie ośmieszać,
v nie usprawiedliwiać niechęci do wykonywania ćwiczeń,
v nie odrabiać za dziecko prac domowych,
v nie poprawiać błędów w pracach pisemnych (dziecko powinno się nauczyć pracować ze słownikiem ortograficznym).