Oddychanie przez usta – szkodliwe?
Dzieci siedzą z otwartymi buziami i uważnie słuchają nauczycielki. Można byłoby się zachwycić takim obrazkiem z zajęć, ale jest w nim coś niepokojącego. Czy dzieci są zaskoczone tym co mówi ciocia czy może mają problem z oddychaniem przez nos? Niestety coraz częściej uchylone usta u najmłodszych to nie wyraz zdziwienia, ale dysfunkcja oddychania, której nie należy bagatelizować.
Każdemu z nas zdarzyło się spać z otwartymi ustami w trakcie jesiennej infekcji – to naturalne. Również dzieci oddychają przez usta, gdy są przeziębione lub cierpią na alergię. Należy jednak uważnie obserwować czy czynność ta nie stała się nawykiem tzn. przyczyna ustała, a mimo to dziecko nadal oddycha ustami. Oddychanie przez usta (w trakcie snu, odpoczynku, niekoniecznie intensywnej zabawy) niesie za sobą wiele poważnych konsekwencji i nie jest normą w żadnym wieku. Dysfunkcja ta prowadzi m.in. do:
· obniżonego napięcia mięśni twarzy i jamy ustnej;
· zwężenia łuków zębowych;
· powstania podniebienia gotyckiego (wysoko wysklepionego)
· suchości jamy ustnej, a tym samym zwiększenia ryzyka próchnicy.
Wymienione wyżej skutki oddychania przez usta często niestety kumulują się i wywierają negatywny wpływ również na mowę dziecka. „Osłabiony” język nie jest w stanie prawidłowo realizować większości polskich głosek, do których wymagana jest pionizacja. Również wada zgryzu czy zmiana kształtu podniebienia wpływa niekorzystnie na wymowę dzieci. Oddychanie przez usta to jednak nie tylko konsekwencje dla wymowy dziecka, ale w ogóle dla całego rozwoju językowego dziecka. Długotrwałe trudności w oddychaniu przez nos mogą bowiem prowadzić także do zmęczenia, senności a tym samym powodować trudności w uczeniu się (również języka!).
Co więc zrobić, gdy już zauważymy oddychanie przez usta u naszego dziecka? Zgłosić się laryngologa i logopedy. Ten pierwszy pomoże znaleźć przyczynę takiego stanu, ten drugi z kolei, korzystając z opinii lekarza oceni wpływ występującej dysfunkcji na mowę dziecka, a także pomoże w nauce prawidłowego oddychania, jeżeli mamy już do czynienia z nieprawidłowym nawykiem.
Joanna Grzyb
neurologopeda
Bibliografia:
„Wpływ czynników środowiskowych na powstawanie wad narządu żucia oraz na przebieg ich leczenia”. E. Paszyńska, M. Dyszkiewicz-Konwińska, K.Woźniak
„Jakość życia w alergicznym nieżycie nosa” R.Pawliczak